Dit is geen column met excuses. We zoeken geen excuses voor de nr. 10 van Manchester United. Sterker nog, als je ruzie met de bal hebt en als hij van je enkels stuitert, is het minste wat je kunt doen, werken als geen ander als je niet in balbezit bent. Helaas slaagde Rashford daar zaterdag in St James' Park niet in en werd hij terecht op de vingers getikt door zijn trainer.
Dit is echter geen aanval op de kwaliteiten van Rashford. Geen protest tegen Erik ten Hag. We hebben dit allemaal al eerder gezien. Zoals we al zeiden, Rashford doet dit niet expres. Maar als zijn vorm in een dip zit, zit hij echt in een dip.
Het gevoel is er niet, net zomin als de reflexen of de snelheid van denken. Als je het spel van Rashford goed bestudeert, zie je dat hij een meter langzamer is dan elke andere speler op het veld - zowel fysiek als mentaal. Maar dit is Rashford. Hij raakt in een spiraal en heeft altijd gevochten om er weer uit te komen.
Daarom blijft Ten Hag hem opstellen. Op dit moment is Rashford een blok aan het been. Hij is in feite Paul Pogba op zijn slechtst. Verstrikt raken in balbezit, foute passes geven, zijn medespeler op hem af laten lopen. Zijn aanwezigheid in de afgelopen wedstrijden heeft United schade berokkend. Die reeks wedstrijden in de Premier League - vóór Newcastle - werd bereikt ondanks de bijdrage van Rashford, niet dankzij.
Maar je kunt de volharding van Ten Hag begrijpen. Rashford gaat niet zijn beste spel herontdekken als hij achter zijn manager in de dug-out zit. Hij moet op het veld staan. Betrokken zijn. Het blijven laten zien. Blijven volhouden. Zelfs als er niets van hem terechtkomt - zoals nu het geval is.
En eerlijk is eerlijk, dit is precies wat Ten Hag zei na die 1-0 tegenslag op Tyneside: "Ik praat met hem en niet met de media. Ik weet dat deze kwestie speelt en Marcus investeert veel. We steunen hem en hij zal zijn vorm terugkrijgen."
Als Rashford zich zou aanstellen of als hij stampij zou maken, dan zouden we dat weten. Ten Hag is nooit terughoudend om het de fans te laten weten als een speler hem van zijn stuk heeft gebracht. En het is duidelijk dat dat niet het geval is voor Rashford.
De non-verbale communicatie bij zijn wissel wordt nu onder de loep genomen. En je kunt het begrijpen. Maar wij zouden zeggen dat het veel zorgwekkender zou zijn geweest als Rashford gewoon had geaccepteerd dat zijn wissel werd omgeroepen, zijn schouders had opgehaald en passief en zonder gejammer van het veld was gejogd. Maar er zit nog steeds pit en woede in. Het werkt niet voor hem, maar het is niet omdat hij het niet probeert.
De vraag is: hoe lang blijft Ten Hag bij zijn aanvaller? Zaterdag had hij Antony en de jonge Facundo Pellistri op de bank. Op dit moment is geen van beide spelers een mindere dan Rashford op dit moment is.
Nogmaals, het laat zien hoeveel Ten Hag gelooft in het talent van Rashford en hoeveel hij bereid is op te offeren om hem uit deze dip te helpen. Als het de manager echt om favorieten te doen was, zou Rashford eruit liggen en zijn voormalige Ajax-man Antony erin. De Braziliaan had United bijna een onwaarschijnlijk punt bezorgd, ware het niet dat Harry Maguire buitenspel stond.
Maar Ten Hag zal, zoals hij na de wedstrijd suggereerde, vasthouden aan Rashford. En hij zal niet reageren op wat de ex-spelers eisen. Paul Scholes en Jermaine Jenas deden hun zegje over Rashford in de nasleep. "Lui'. "Crimineel'. Ze hebben hun mening gegeven. Maar we hebben het allemaal al eerder gehoord. We hebben het allemaal eerder gezien. Deze inzinking is niets nieuws.
Wat wel nieuw zou kunnen zijn, is als een van de analisten het publiek eens zou vertellen hoe ze zo'n dieptepunt hebben bereikt. Zelfs Scholes had zijn mindere momenten in een United-shirt. In plaats van het routinematige reageren en de aanval in te zetten, zou het goed zijn om van een van deze grootheden te horen - en in detail - hoe ze zulke momenten in hun carrière te boven zijn gekomen. Het zal geen clicks of schouderklopjes van de producent opleveren, maar het zou leerzaam zijn voor elke jonge hoopvolle kijker.
En het zou zelfs Rashford kunnen helpen. Niets van dit alles is immers opzettelijk. Het is gewoon weer een van die typische diepe inzinkingen van de nr. 10 van United.