Het team heeft deze maand Hongarije aangedaan als onderdeel van de voorbereidingen op de wereldkampioenschappen (Division I) in Estland. Tijdens het toernooi in de Baltische staat spelen ze onder andere tegen Nederland. Hun trainingsprogramma in het Hongaarse Miskolc omvatte twee vriendschappelijke wedstrijden tegen Hongarije, die ze allebei wonnen - tegen een team dat op het hoogste niveau speelt, twee divisies hoger dan Oekraïne.
Vrienden
"Het is een beetje vreemd," zei assistent-coach Konstantin Simchuk (49). "De één vecht in de oorlog en de ander speelt gewoon ijshockey... We begrijpen dat we in actie moeten blijven, we moeten ijshockey spelen en we moeten de hele wereld laten zien dat we nog leven."
Voor speler Igor Merezhko (24) betekende de reis naar Hongarije veel meer dan twee overwinningen op de gastheren - het betekende een weerzien met zijn beste vriend uit de zwaar beschoten Oekraïense havenstad Marioepol, die nu door Rusland is bezet.
Merezhko speelde voor de Russische club Rubin Tyumen toen hij op 24 februari vorig jaar, de eerste dag van de Russische invasie, wakker werd om te horen dat Rusland Marioepol, waar zijn vriend Vadim Mazur (25) speelde, had gebombardeerd.
"Ik dacht eigenlijk niet eerst aan familie, maar aan mijn vriend Vadim.... Ik sms'te hem eerst," herinnerde Merezhko zich.
In Rusland blijven was geen optie meer. Hij speelde nog een paar wedstrijden voor het Russische team omdat hij zijn contract niet meteen kon beëindigen. Toen brak hij zijn kaak op het ijs, waardoor hij kon vertrekken. Na revalidatie tekende hij bij de Deense club Odense Bulldogs.
Zijn vriend Mazur verhuisde naar de club Sokil Kyiv, die dit jaar het Oekraïens kampioenschap won. De twee, die een kamer deelden in een hotel in Hongarije, hadden veel bij te praten. Merezhko, die Oekraïne al twee jaar niet heeft bezocht, zei dat hij het eens was met de beslissing van de Internationale IJshockey Federatie om de Russische en Wit-Russische teams uit te sluiten van de wereldkampioenschappen volgend seizoen.
Ondenkbaar
"Ik zou zeggen dat ze nu niet hoeven te spelen op de Olympische Spelen en andere evenementen, maar in de toekomst zou ik wel tegen ze willen spelen omdat het goede spelers zijn als je kijkt naar de kwaliteit ... maar nu wil je niet tegen ze spelen."
Deze mening werd gedeeld door anderen in het team. De spelers uit Oekraïne hebben in moeilijke omstandigheden getraind: verschillende ijsbanen werden vernield of beschadigd en luchtalarmen onderbraken de trainingen. Verschillende spelers zijn vertrokken om in het leger te gaan.
Assistent bondscoach Simchuk, tevens hoofdcoach van Sokil Kyiv, zei dat hij acht seizoenen in Rusland had gespeeld en daar nog steeds vrienden had, maar dat spelen tegen Rusland nu ondenkbaar is. "Ik kan me niet eens voorstellen hoe het mogelijk is om op hetzelfde ijs te staan," zei Simchuk.
'Dit is de plek waar ik het meest van hou'
Terwijl de stemming goed was onder de 26 Oekraïense spelers in Hongarije, met grappen in de kleedkamer, waren de gedachten aan de oorlog nooit ver weg.
"De beste motivatie voor ons allemaal is om ons land te vertegenwoordigen (tegen) de beste tegenstanders, vooral als mens, en dan in ijshockey," zei Gleb Krivoshapkin (22) die speelt voor het Oekraïense team HK Kremenchuk. Hij is geboren en getogen in Charkov, zwaar beschadigd door Russische raketaanvallen, waar zijn ouders nog steeds wonen.
Krivoshapkin speelde in het seizoen 2019-2020 in de Verenigde Staten, maar zei dat hij Oekraïne niet zou verlaten om voor een buitenlandse club te spelen zolang de oorlog nog woedt.
In januari ging hij terug naar Charkovom om zijn ouders te zien en trof veel verwoeste gebouwen en ijsbanen aan. Op de vraag wat hem in Oekraïne hield, zei hij dat het thuis en familie was. "Dit is waar ik ben geboren, dit is waar ik de meeste tijd woonde," zei hij. "Dit is de plek waar ik het meest van hou."
De wedstrijd tussen Nederland en Oekraïne wordt gespeeld op 27 april.