Er zijn nog twaalf wedstrijden te spelen in de Eredivisie en jullie staan aan kop. Wordt er binnen de club al hardop gesproken over de mogelijkheid om Feyenoords eerste landstitel sinds 2017 te pakken?
‘’Nee, dat zou erg voorbarig zijn. Alle teams staan dichtbij elkaar, we weten dat één misstap alles kan veranderen, maar natuurlijk zijn we blij dat we nog steeds op de eerste plaats staan. We hebben enkele belangrijke wedstrijden gehad tegen onze rivalen en die hebben we meestal gelijkgespeeld, maar nu hebben we AZ verslagen. Dat is weer een grote opsteker voor het team voor de komende weken.’’
Tegen AZ kwamen jullie in eigen huis op achterstand, maar wisten jullie de wedstrijd om te draaien en in de 90e minuut zelfs naar jullie toe te trekken. Betekent dat dat jullie als team mentaal weerbaar genoeg zijn?
‘’Daar zit wel wat in, want een paar dagen geleden stonden we met 0-2 achter in de beker (tegen NEC, werd na verlenging 4-4, red.) en wisten we uiteindelijk via strafschoppen toch de volgende ronde te bereiken. Daarvoor, tegen PSV, maakten we in de vijfde minuut van de blessuretijd gelijk. Sommigen zullen zeggen dat het geluk is, maar ik denk dat het meer een beloning is voor het doorzettingsvermogen in ons spel. Zelfs als de tussenstand ongunstig is, spelen we nog steeds op dezelfde manier omdat we weten dat het kansen en doelpunten oplevert. We concentreren ons niet op de tussenstand, maar op wat we op het veld moeten doen en tot nu toe werkt dat.’’
De selectie van Feyenoord is in de zomer flink veranderd. Was het niet te verwachten dat het langer zou duren voordat het team weer naar behoren zou presteren?
‘’Ik denk dat de fans en het management moeten zeggen wat hun verwachtingen waren. Ik kwam binnen en kende de omgeving, de nieuwe teamgenoten en de stemming bij de club niet. Maar als ik met de anderen sprak, merkte ik dat het voor hen een positieve verrassing was. Ze zijn allemaal blij dat het zo snel klikte.’’
De fans moeten wel enthousiast zijn, toch?
‘’Ja, ze zijn erg blij met hoe het gaat. Als ik in de stad fans tegenkom die me herkennen, zeggen ze vaak dat ze me na het seizoen op het stadhuisplein zullen zien, omdat ze daar traditioneel de titel vieren. Iets wat ik natuurlijk graag wil, maar zoals ik zeg, het einde van de competitie is nog ver weg en een voorsprong van drie punten zegt nog niet al te veel. Als ik voor mezelf mag spreken, weet ik ergens in mijn achterhoofd dat het een geweldig eerste jaar bij een nieuwe club zou zijn als we meteen de titel zouden winnen. Het zou geweldig zijn voor de fans en de club, maar ook voor mijn carrière. Het belangrijkste is nu om je goed voor te bereiden op elke wedstrijd en niets te onderschatten, dan kan het nog komen.’’
Het is een half jaar geleden dat je bij Sparta Praag vertrok. Zie je achteraf gezien je transfer naar Feyenoord als de juiste stap?
‘’Ik denk dat iedereen er nu zo over denkt. In augustus was er veel ophef over, maar mijn zaakwaarnemer, mijn familie en ik wisten dat het de juiste beslissing was. We hadden Feyenoord uitgekozen als de club waar we heen wilden, dat zou geweldig zijn gezien mijn stijl. En het werd zonder meer bevestigd. We hebben een uitstekend begeleidingsteam en ook de andere medewerkers van de club zijn geweldig. Ik kijk elke dag uit naar de training. Belangrijk is ook dat we het als familie leuk vinden in de stad en dat we hier gelukkig zijn. Bovendien spelen we nog drie competities, dat is een extra bonus. Ik probeer het heel intens te voelen, want ik weet dat deze periodes in je carrière niet vanzelfsprekend zijn. Ik ben dankbaar voor wat ik nu heb.’’
Wat maakt jouw aanwezigheid bij Feyenoord een succes?
‘’De laatste twee seizoenen bij Sparta Praag heb ik goede prestaties geleverd, ik voelde me geweldig, maar de grote vraag was of ik dat zou voortzetten als ik de volgende stap zou maken. Was ik in staat om soortgelijke prestaties te leveren in een betere competitie? Ik ben blij dat ik nog steeds hetzelfde gevoel heb op het veld, het is vergelijkbaar met mijn tijd bij Sparta Praag, maar nu speel ik tegen zwaardere tegenstanders, dat maakt me blij.’’
Er heerst veel positiviteit rondom de club. Zijn mensen ook zo positief over jouw prestaties?
‘’Dat denk ik wel. Als ik met mensen in het team praat, zijn ze zeer aangenaam verrast. In het begin werd er meer gesproken over andere versterkingen, ik kwam een beetje in hun schaduw te staan. In Tsjechië en Slowakije werd het gezien als een grote transfer, in de context van andere versterkingen van Feyenoord of andere spelers die naar de Eredivisie kwamen, was ik een kleine vis. Nu wordt er meer over me gesproken en dat maakt me blij, ik ben blij dat mensen te spreken zijn over mijn prestaties. Ik zie het als een verplichting om die lijn door te trekken in de volgende wedstrijden.’’
De Tsjechische competitie is een van de meest fysieke competities in Europa. Zou je zeggen dat het voetbal in Nederland de centrale verdediger minder pijn oplevert?
‘’Dat zou ik niet zeggen. Natuurlijk wordt hier meer op de grond gespeeld dan in Tsjechië. De hogere kwaliteit van de grasmatten en het iets betere weer dragen daar ook aan bij, maar er zijn hier zeer goede spitsen en de coach eist van ons dat we hoog drukzetten en veel inzet tonen, dus mijn aantal duels in Tsjechië en in Nederland ligt op hetzelfde niveau.’’
Bevalt het je dat in Nederland de meeste teams combinatievoetbal proberen te spelen en dat het blind wegschieten van de bal daar niet zo gebruikelijk is?
‘’Dat was een van de eerste dingen die me opviel na de transfer. Bij Sparta Praag gebeurde het altijd dat als ik de bal had, de spitsen van de tegenstander zich terugtrokken, geen druk zetten en ons in het midden van het veld in een laag blok opwachtten. Omdat ze wisten dat als ze dat bij ons deden, wij eronder uit voetbalden en we gevaarlijk konden zijn. Als er in Tsjechië werd afgetrapt, joegen de keepers vaak iedereen weg en schoten ze de bal vol naar voren zodat spelers konden vechten voor de tweede bal. Hier is het anders, de keepers spelen kort en vrijwel iedereen probeert de bal over de grond te spelen. In de eerste paar weken was het voor mij een beetje een wow-effect. Er zijn hier ook teams die lange ballen achter de verdediging proberen te geven, maar dat komt veel minder vaak voor.''
Zaterdag voor de wedstrijd tegen AZ was er een waanzinnige sfeer in het stadion met veel vuurwerk. Is deze ‘hel’ die de Feyenoord-fans kunnen creëren ook jouw kracht?
‘’De sfeer die we thuis hebben is ongelooflijk. Elke keer als we thuis spelen, voel ik dat de tegenstanders er tegenop kijken. Nu ik weet hoe het ons op het veld helpt, zou ik hier zeker niet als tegenstander willen spelen. De fans zijn positief, de sfeer in De Kuip is bijzonder. Ik probeer het altijd in me op te nemen, het niet als vanzelfsprekend te beschouwen. De steun van de mensen is enorm en dat willen we teruggeven met onze prestaties en resultaten, zodat we die energie aan elkaar door kunnen geven.’’
Bij Sparta Praag heb je nog even gewerkt met de Deense coach Brian Priske. Heeft deze ervaring met een buitenlandse trainer het voor jou makkelijker gemaakt om naar Nederland te gaan?
‘’Ik moet zeggen dat de zes weken voorbereiding en de drie wedstrijden van het nieuwe seizoen onder Priske mij ongelooflijk veel hebben gegeven. Ik weet het, het lijkt een heel korte periode. Maar het heeft me echt geholpen, want wat Priske van me wilde qua conditie en spel is heel vergelijkbaar met wat de Feyenoord-coaches van me willen. De basis is vergelijkbaar en dat maakte de overgang makkelijker dan ik had verwacht. Ik dank Priske en zijn team daarvoor. Het was belangeloze hulp die alles makkelijker voor me maakte. Tot op de dag van vandaag gebruik ik de warming-up die Christian Clarup me voor de wedstrijden leerde. Het geeft me ook een goed gevoel op het veld.
Voelt Sparta Praag nog steeds als 'jouw' club?
‘’Zeker, ik heb geen enkele wedstrijd gemist. Ik heb ook de voorbereiding in Spanje en de wedstrijd tegen Žilina bekeken. Zelfs Kristýnka (Plíšková, vrouw van Hancko en zelf proftennisster, red.) gaat ervan uit dat als Sparta 's avonds speelt, we samen kijken. We juichen veel en ik ben blij dat de jongens nu in een goede flow zitten. Het een genot is om naar ze te kijken.’’
Je zou eigenlijk twee titels kunnen vieren aan het einde van het seizoen...
‘’Toen in de zomer werd afgesproken dat ik naar Rotterdam mocht afreizen, heb ik coach Prisk gebeld en gezegd dat ik hem bedankte voor alles wat hij voor me heeft gedaan, dat ik geloof dat ze de competitie kunnen winnen en dat ik dat na afloop met hen zou komen vieren. Ik hou heel veel van Sparta en ik mis ze heel erg.’’
Met de Slowaakse nationale ploeg ga je in maart de EK-kwalificatiewedstrijden spelen onder leiding van de Italiaanse coach Francesco Calzona. Wat verwacht je daarvan?
‘’Als nationaal team zijn we in transitie, er wordt iets nieuws gecreëerd. Ik moet zeggen dat ik het heel positief zie en ik denk dat het team op een interessante manier samenkomt. Vanuit mijn oogpunt hebben we een goed team en ik ben altijd blij als ik de jongens ontmoet. We hebben nu spelers in goede competities, dus ik denk dat dat zal overslaan naar de nationale ploeg. Deze kwalificatie kan voor ons een springplank zijn om samen iets groots te doen.’’