Nadat het er tegen Ierland niet altijd even overtuigend uit zag, zal Koeman er wellicht voor kiezen om de selectie te herschikken om te zien wat de randgroep te bieden heeft met het oog op het hoofdtoernooi volgend jaar. Een aantal spelers wordt niet (meer) per se gezien als kandidaat voor de basis, maar zou een kans kunnen krijgen om te laten zien wat ze in huis hebben, dankzij het reeds geplaatst zijn en de weinig indrukwekkende tegenstander, in combinatie met de waslijst aan blessures (adem in. Jurriën Timber, Nathan Aké, Jeremie Frimpong, Matthijs de Ligt, Micky van de Ven, Lutsharel Geertruida, Sven Botman, Tyrell Malacia, Frenkie de Jong, Memphis Depay, Brian Brobbey, Steven Berghuis, Steven Bergwijn en Noa Lang. adem uit).
Denk dan aan bijvoorbeeld Jordan Teze, Mats Wieffer en Calvin Stengs. Stefan de Vrij en Daley Blind horen ook thuis in dat rijtje, maar die stonden tegen Ierland al in de basis, en deden het bovendien zeer behoorlijk. Ook zouden Jorrel Hato en Thijs Dallinga de volgende debutanten kunnen worden in het oranje shirt en een haasje meenemen naar huis. Voor beiden geldt dat ze dat door hun clubvorm zeker verdienen. Dallinga scoorde in zijn afgelopen zes wedstrijden vijf doelpunten voor Toulouse (waaronder twee tegen Liverpool in de Europa League), en de zes jaar jongere Hato is de meest betrouwbare schakel bij een dolend Ajax.
Het gevaar
Een aspect waar Koeman met zijn selectie echter rekening mee moet houden, is de wedstrijdlast van de afgelopen tijd. Het drama rondom de Spaanse middenvelder Gavi van afgelopen weekend moet toch wel een zeer doortastende waarschuwing zijn voor elke bondscoach om zuinig te wezen met jonge spelers, al helemaal als de aanstaande wedstrijd nergens meer om gaat. Met oog daarop zou het wellicht ook niet onverstandig zijn om wat rust te gunnen aan de jongere spelers die al elke wedstrijd 90 minuten spelen voor hun club, zowel in de binnenlandse competities als in Europa. Hato valt daar met zijn 17 lentes in ieder geval onder, Dallinga is 23 jaar oud, maar heeft in zijn carrière nog nooit eerder maandenlang twee keer per week een volledige wedstrijd gespeeld. Ondanks dat zou een helft voor beide spelers zeker leuk en gepast zijn.
Welke elf Koeman ook opstelt, we mogen een dominante vertoning verwachten van Oranje, dat al zijn 22 wedstrijden heeft gewonnen tegen de vijf laagst gerangschikte UEFA-landen op de FIFA-wereldranglijst van dit moment, waar Gibraltar onder valt. Het krachtsverschil is simpelweg te groot, bovendien bevindt de tegenstander zich mentaal niet in de beste headspace mogelijk.
Een dwergstaat in mineur
Gibraltar schreef afgelopen weekend namelijk ongewenst geschiedenis, want hun 14-0 nederlaag tegen Frankrijk was de zwaarste ooit in de geschiedenis van de EK-kwalificatie. Om dat resultaat in context te plaatsen: het was twee keer zo zwaar als hun op één na zwaarste nederlaag (7-0) onder bondscoach Julio César Ribas, die de taak heeft om zijn spelers op te peppen in wat zeker een dieptepunt van het land is. Nu er geruchten opduiken over een negatieve sfeer in de kleedkamer door zijn behandeling van de spelers, lijkt die taak nog onmogelijker te worden.
Die op één na zwaarste nederlaag onder Ribas' leiding kwam tegen de tegenstander van vandaag, Nederland, de laatste keer dat deze twee ploegen elkaar ontmoetten op Gibraltaanse bodem. De dwergstaat wist overigens nog nooit een wedstrijd gelijk te spelen, laat staan te winnen, in de kwalificatiecyclus voor het EK, sinds hun debuut in 2014. 25 wedstrijden werden tot nu toe gespeeld en verloren. Daarin scoorde Gibraltar vijf keer een doelpunt, en kreeg het er maar liefst 122 om de oren.