Vijf van de laatste zes wedstrijden won ‘Cookie’ in Glory, maar zijn zesde in zeven kon hij niet winnen. Het was voor het publiek een saaie wedstrijd met weinig hoogtepunten, maar zoals Verhoeven na afloop aangaf was het vooral een ‘schaakspel’. ‘’Hij moest komen, maar hij kwam niet’’, vertelde de kampioen. ‘’Ik snap dat mensen graag een knock-out zien, maar ik geef alleen om winnen. Als er een mogelijkheid komt om iemand naar de grond te werken, zal ik dat altijd doen. Maar als ik vol gas erin ga is het meer kop of munt.’’ Verhoeven staat erom bekend dat hij lange wedstrijden speelt, die meestal pas op het einde beslist worden. ‘’Het is misschien wel een groter compliment dat tegenstanders me niet kunnen raken. Ze proberen het wel, maar komen er gewoon niet aan te pas. Dat is misschien wel een groter compliment dan iemand naar de grond krijgen.’’

‘Als je komt moet je hem raken, maar ik kon hem niet raken'

Badr Hari en Jamal Ben Saddik waren de laatste tegenstanders van Verhoeven. Beide vechters kwamen daar heel aanvallend voor de dag, op zoek naar een vroege overwinning. Beide partijen wezen uit dat Verhoeven dan op conditie aan het langste eind trekt en dus koos Osaro voor een andere tactiek. ‘’Ik wilde in de wedstrijd groeien, dus ik begon afwachtend.’’ Het resulteerde in drie saaie rondes. Het publiek had het gevoel dat Osaro nu wel moest komen. ‘’Dat gevoel had ik ook, alleen is dat niet zo makkelijk. Als je komt moet je wel raken, maar ik raakte niet. Waarom zou je dan komen? Ik had moeite met de juiste afstand bepalen in de hele wedstrijd en dat is ook de reden dat ik er niet aan te pas kwam. Ik zou de beelden nog een keer terug moeten kijken hoe ik het de volgende keer anders moet doen’’, analyseerde Osaro kort na afloop.

Osaro kwam ongeschonden uit de strijd en oogde ook fris in het interview. ‘’Ik voel me goed. Het belangrijkste voor mij is dat ik weer een hele ervaring rijker ben. Ik heb vandaag in een uitverkocht GelreDome gevochten voor 20.000 man. Eigenlijk is dat de grootste winst van de avond.’’ Ook het verlies en dus geen titel kon hij prima verwerken. ‘’Met alles wat er in de wereld bezig is, wil ik niet te veel balen bij zo’n gevecht. Ik ga straks lekker naar mijn eigen bed met een dak boven mijn hoofd. Ik heb te eten, ik heb het goed. Mijn volgende kans komt wel weer.’’

‘Ik dacht dat ik niet meer zou terugkeren in de ring’

Voor Verhoeven was vooral zijn revalidatie een echte overwinning. ‘’We zeggen altijd: de wedstrijd wordt gewonnen in de voorbereiding. Ik heb zoveel gegeven om hier te staan. Negen maanden geleden leek het erop dat ik nooit meer zou terugkeren in de ring. Dat was heel zwaar, dus het voelt als een overwinning dat ik hier weer sta te vechten voor zo’n geweldig publiek.

Wie de volgende tegenstander wordt, daar laat Verhoeven zich niet over uit: ‘’Ik heb geen voorkeur, laat ze maar komen. Dat is aan Robbie Timmers (matchmaker Glory).’’ Oorspronkelijk zou Verhoeven tegen Antonio Plazibat vechten, maar door zijn blessure aan de knie ging die wedstrijd niet door. Plazibat vocht voor de interim-titel tegen Osaro, die hij verloor tijdens Glory Collision 6. Plazibat brak z’n arm in de eerste ronde, maar hield het nog tot de laatste ronde vol. Plazibat lijkt de enige kandidaat om voor de titel te gaan, afgaande op zijn laatste resultaten. Of het gaat gebeuren, moet de toekomst uitwijzen.