Danielle Collins haalde diep adem. De indringende vraag over de onherroepelijkheid van haar beslissing om haar carrière te beëindigen kwam natuurlijk weer onvermijdelijk naar boven met het oog op het grootste sportieve succes in het leven van de Amerikaanse tennisster. Maar deze keer bleef Collins volledig ontspannen. "Nee, ik ga er niet over nadenken," zei de kersverse kampioene van Miami met een glimlach. "Maar ik ben vereerd dat zo veel mensen willen dat ik blijf spelen."
Collins, 30, geboren in Florida, won het grootste toernooi in haar thuisstaat met een 7-5, 6-3 overwinning op Elena Rybakina uit Kazachstan in de finale als ongeplaatste speelster. Ze had in 2022 de finale bereikt van de Australian Open, maar had nog nooit eerder een titel gewonnen van het kaliber van het WTA 1000-toernooi in Miami. Daarom gaat ze eind dit jaar op het hoogtepunt van haar carrière met pensioen. Maar dat is slechts één verhaal.
Het andere verhaal is "groter dan tennis," zoals Collins zei in Miami, een verhaal van pijn en ziekte, twijfels en prioriteiten. Want Collins offert de zuurverdiende vorm van haar leven op voor de belangrijkste tijd van haar leven.
"Ik heb gezondheidsproblemen die mijn leven buiten het veld een beetje moeilijk maken," zei ze, wat nogal een understatement is. Want twee ernstige diagnoses die Collins laat in haar carrière kreeg - ze stapte pas op 22-jarige leeftijd over naar de professionele tour -, hebben haar carrière als professioneel tennisster al meer dan "een beetje moeilijk" gemaakt.
Ernstige ziektes - een "diep persoonlijke beslissing"
In 2018 werd bij Collins reumatoïde artritis vastgesteld, een ontstekingsziekte waar ook de Duitse speelster Eva Lys mee worstelt. Collins kreeg dit onder controle met medicijnen en een dieet, maar had nog steeds last van hevige menstruatiepijn, zoals ze al had sinds haar studententijd. Zo erg zelfs dat ze tijdens een toernooi een keer in tranen op het veld in elkaar zakte.
Ze maakte de andere diagnose, die ze kreeg na vele bezoeken aan de dokter, bekend op de Australian Open van 2018: endometriose, een ziekte die veel vrouwen treft maar waar zelden over wordt gesproken, vooral in de professionele sport. Collins was "op een punt waarop ik het fysiek of mentaal niet meer aankon."
Therapieën en een operatie om een grote baarmoedercyste te verwijderen brachten verlichting. En Collins werd steeds beter. In 2022 stond ze zevende op de wereldranglijst en na een dip in haar prestaties staat ze nu weer op de 22e plaats. Haar ziekte en de daaropvolgende maatregelen maakten het echter moeilijk voor Collins om zwanger te worden. En hoe ouder ze wordt, hoe moeilijker het wordt.
Omdat tennis veel voor haar betekent, maar lang niet alles, nam ze een "echt grote levensbeslissing", zoals ze het zelf uitdrukte: Tot eind 2024 staat haar leven in het teken van tennis, daarna in het teken van gezinsplanning: "Dat zou eigenlijk heel begrijpelijk moeten zijn."
Het is dus ook begrijpelijk dat Collins heel dunnetjes reageerde op herhaalde vragen over de zinvolheid van het einde van haar carrière tijdens het toernooi in Miami. "Het is een diep persoonlijke beslissing die ik steeds lijk te moeten rechtvaardigen," zei ze. "Ik denk dat als ik een man was, ik dat zeker niet zou hoeven doen."