Op donderdag 21 maart speelde Fils zijn eersterondewedstrijd van het masterstoernooi in Miami tegen Matteo Arnaldi met een hoofd vol twijfels. Het resultaat: een 6-3, 6-4 nederlaag. Net als in zijn optredens sinds januari kon de 19-jarige Fransman het gewoon niet goed doen. Zelfs zijn tegenstander zei het aan het einde van de wedstrijd: "De wedstrijd was makkelijker dan ik had verwacht. Hij speelde niet erg goed en hij leek nogal vermoeid." Een slecht teken.
Dat is de enige verklaring die we konden krijgen voor de nederlaag van de 37e beste speler van de wereld in Florida. En die komt van de tegenstander. Want Fils reageerde niet op de pers. Logisch als je hoofd er niet naar staat en je in een negatieve spiraal zit. De Amerikaanse tour heeft hem in ieder geval niet geholpen, aangezien hij die met alleen maar meer onzekerheid verliet.
Geconfronteerd met verwachtingen moet Fils verder
Gezien zijn sterke punten, met name zijn opslag, zou hardcourt een van zijn favoriete ondergronden moeten zijn, maar op dit moment is het een no-go. In Indian Wells ging Fils in de 3e ronde onderuit tegen Casper Ruud (6-2, 6-4). De Australian Open was ook verre van een succes, daar werd hij in de tweede ronde uitgeschakeld door Tallon Griekspoor (3-6, 6-1, 7-5, 6-4). Alejandro Tabilo (6-2, 7-5) en Andrey Rublev (6-4, 1-6, 6-2) waren hem de baas in respectievelijk Auckland (halve finales) en Hong Kong (kwartfinales).
Natuurlijk zullen de sceptici de volgende vraag stellen: heeft hij zijn plafond bereikt, waardoor hij zich op de lange termijn nooit in de top 5 of zelfs top 10 zal kunnen nestelen? Is hij mentaal en fysiek misschien gewoon niet in staat om hogerop te komen? Nog nooit heeft een Fransman zo'n razendsnelle vooruitgang geboekt in het ATP-circuit als hij in 2023, toen hij rond de 250e plaats begon. Dat is een realiteit. Maar de verwachtingen, logisch als ze waren, waren misschien ongegrond.
Tussen de twee periodes op hardcourt dit seizoen door, had Arthur Fils het goede idee om op het gravel te gaan touren in Zuid-Amerika, een ondergrond waarop hij vorig jaar zijn eerste ATP-toernooi had gewonnen. Het bleek echter een slecht idee: in Buenos Aires en Rio werd hij back-to-back uitgeschakeld in de eerste ronde, respectievelijk tegen Dusan Lajovic (6-3, 6-4) en Joao Fonseca (6-0, 6-4). In Santiago overleefde hij eindelijk de eerste ronde, maar werd hij vervolgens uitgeschakeld door Pedro Martinez (6-3, 6-7 (5), 6-2). Afgezien van de slechte resultaten, toonde Fils allesbehalve zijn beste gezicht. Hij ergerde zich aan de supervisor in Chili: "Ben jij verdomme een atleet? Hoe weet je dan of het mogelijk is om op dit veld te spelen? Dat heb ik je toch voor het toernooi verteld? Beantwoord mijn fucking vraag!"
Tegen deze achtergrond begint de tiener de komende periode op het gravel, met Roland Garros en de Olympische Spelen in het vooruitzicht, maar hij zal ook 250 punten moeten verdedigen in Lyon. Hoe geërgerd Fils ook is, hij speelt de komende weken voor grote belangen in de aanloop naar de volgende Olympische Spelen. Met nummer 4 op de Franse ranglijst voor de Olympische Spelen staat hij slechts 82 punten voor op Arthur Cazaux. Er is nu geen ruimte meer voor fouten.
Arthur Fils heeft een muur geraakt. Heeft hij zijn plafond bereikt? Hoe krijgt hij de bal weer aan het rollen? Is het probleem fysiek, omdat zijn spel te veel energie kost? Heeft hij het rookie wall-syndroom? Hoe dan ook, de Fransman moet een ommekeer maken. Van de veelbelovende jonge spelers van het land is hij de hoogst genoteerde, met een plaats in de top 50. Fils staat te trappelen van ongeduld. Er wordt reikhalzend naar hem uitgekeken en dat weet hij. Misschien is dat een van de redenen voor het probleem: de druk. Het is nu aan hem en zijn staf om uit te zoeken wat er moet gebeuren en in de juiste richting te werken, zodat ze eind mei, begin juni... en dan eind juli, begin augustus kunnen presteren in het Stade Roland-Garros. Vandaag zal een eerste stap moeten worden gezet in de wedstrijd tegen Sousa.
