De gewezen strafcornerspecialist speelde tussen 1970 en 1982 in totaal 177 keer voor het Nederlands elftal. Hij kwam daarin tot 268 doelpunten en is hiermee nog altijd topscorer van Oranje. Litjens behaalde met de Nederlandse mannen in 1973 de wereldtitel en deed twee keer mee aan de Olympische Spelen in 1972 en 1976. Bij de Spelen van 1976 was hij topscorer met elf doelpunten. Hij kon zijn optreden toen niet bekronen met een olympische medaille. Nederland verloor in de halve finales van Nieuw-Zeeland en ging onderuit tegen Pakistan in de strijd om het brons. In 1972 verliet hij de Spelen in München voortijdig nadat er een aanslag was gepleegd op de Israëlische ploeg. Naast het goud bij het WK pakte hij met Oranje wel de eindzege in de Champions Trophy in 1981. Litjens maakte in zijn loopbaan in totaal 39 hattricks voor Oranje.
De eerste club van Litjens was MHC Uden. Hij speelde daarna bij ZHC de Kraaien en SV Kampong. Litjens werd zeven keer op rij topscorer in de hoofdklasse. In totaal kwam hij tot 267 treffers in de competitie.
Op 35-jarige leeftijd beëindigde Litjens zijn actieve loopbaan. Hij was daarna nog lange tijd coach en bestuurslid bij Kampong. Hij wordt bij de club genoemd als medegrondlegger van het tophockey bij Kampong. In 2000 werd hij benoemd tot erelid van de club.