Flashscore Flashback: samenwerking, spanning, succes, een slump en een sterspeler

Advertentie
Advertentie
Advertentie
Meer
Advertentie
Advertentie
Advertentie
Flashscore Flashback: samenwerking, spanning, succes, een slump en een sterspeler
Flashscore Flashback: samenwerking, spanning, succes, een slump en een sterspeler
Flashscore Flashback: samenwerking, spanning, succes, een slump en een sterspelerAFP
Het is weer maandag en dat betekent voor de redactie van Flashscore de hoogste tijd om terug te blikken op de opvallendste zaken op en rondom de sportvelden van het afgelopen weekeinde voor de Flashscore Flashback.

Eendrachtige samenwerking

De melding in de live-score-app van ‘Wedstrijd stilgelegd’ geeft dit kalenderjaar automatisch de reflex ‘er zal we weer een bierbekertje op het veld zijn gegooid’. Hoe anders was dat afgelopen zondag in het heetst van de strijd bij PSV – Ajax. Inderdaad, er was onrust op de tribunes van het Philips Stadion. Maar die was van een totaal andere aard. Eén van de toeschouwers had een hartstilstand gekregen en zo moest er ruimte gemaakt worden voor reanimatie en hulpdiensten. De spelers op het veld onderbraken op aangeven van scheidsrechter Danny Makkelie direct de wedstrijd en met een universeel gebaar van hartmassage wist de arbiter ook aan stadionbezoekers en tv-kijkers duidelijk te maken dat het hier een noodsituatie betrof.

De clubartsen van PSV en Ajax kwamen eendrachtig toegesneld met AED-apparaat en konden ruim twintig minuten later de patiënt overdragen aan het ambulancepersoneel. Een prachtig staaltje samenwerking tussen sportieve rivalen. Elke minuut telt in zo’n situatie. Het massale applaus dat klonk vanuit alle hoeken van het stadion, was zonder meer het meest indrukwekkende van de middag. De opluchting overheerste. Dat PSV uiteindelijk met 5-2 won en Ajax nu laatste staat, zorgde alsnog voor vreugde en verdriet. Maar een beter staaltje van kracht en respect kon de vaak bekritiseerde voetbalwereld zich ook even niet indenken.

Gelijke stand na twee duels

De World Series begon afgelopen weekend en het verwachte vuurwerk bleef niet uit. Vrijdagnacht wonnen de Texans Rangers de eerste pot in verlenging en zaterdagnacht sloegen de Arizona Diamondbacks laat in de wedstrijd toe. Gevolg is dat de underdog – Arizona – de komende drie wedstrijden op het eigen Chase Field mag proberen de titel te winnen. Dat geldt natuurlijk voor de Rangers net zo, maar zij hebben de komende dagen even geen thuisvoordeel. De eventuele laatste twee wedstrijden zijn weer in Arlington. Deze finale voelt een beetje als het grote geld vs. de jonge honden. De Diamondbacks zijn wat dat betreft een beetje de Baltimore Orioles van de National League.

Aangevoerd door een jonge groep talenten aangevoerd door right fielder Corbin Carroll en catcher Gabriel Moreno verrasten ze in Game 2 vriend en vijand. Het waren deze twee mannen, de 23-jarige Alek Thomas en de 24-jarige Geraldo Perdomo die gecombineerd goed waren voor zes hits, drie RBIs en drie gescoorde runs – met als absoluut hoogtepunt de vierde home run in postseason van Moreno. Hij is onmisbaar geworden. In een trade, nog geen jaar geleden, gaf Arizona er Daulton Varsho voor op, maar de organisatie koos voor bouwen rond talent. Het betaalt zich nu uit en het zorgt voor een volkomen onvoorspelbare series, misschien wel de leukste in jaren.

Acht op een rij voor Oranje

Nederland is voor de elfde keer wereldkampioen en voor de achtste keer op rij. Het was vooraf waar iedereen rekening mee had gehouden. Toch verliep het toernooi niet als alle voorgaande elf edities. Er kwam geen finale tussen de Lage Landen. In de halve finale was Taiwan in eigen land België te slim af en zo stond Nederland ‘opeens’ tegen het gastland in de eindstrijd. Het mocht de pret niet drukken. Het vorige eindtoernooi was alweer vier jaar geleden en dus werd er door de nieuwe generatie ook weer volop geschiedenis geschreven.

Na drie bronzen medailles zou je kunnen stellen dat het zilver van Taiwan de korfbalsport weer iets mondialer heeft gemaakt. Over vier jaar, in 2027, is het eindtoernooi voor de vierde keer in dertien edities in Nederland. Tegen die tijd zal de finale niet zoals in 2003 in Ahoy’ worden gespeeld, maar ongetwijfeld in de entourage van een uitverkocht Ziggo Dome. Tot die tijd heeft België alle gelegenheid zich te herpakken en te proberen het kunststukje uit 1991 te herhalen, toen onze zuiderburen hun enige wereldtitel in de wacht sleepten.

Gaan 49ers de draad oppakken?

Hij was vorig seizoen de grote verrassing in de NFL: quarterback Brock Purdy. De speler die als allerlaatste werd gekozen in de NFL Draft – 261 gingen hem voor – en met de San Francisco 49ers de Championship Game haalde. De NFL-kijker smulde van zijn Cinderella Story en de verwachtingen voor dit seizoen waren enorm. Het team uit Californië snelde zich naar een 5-0 record en het was zelfs even de vraag of er überhaupt een team zou zijn dat deze ‘niners’ af zou kunnen stoppen. Het antwoord kwam snel: drie teams rij kregen het voor elkaar. Afgelopen zondag werd met 31-17 in eigen huis van de Cincinnati Bengals verloren. Purdy, vorige week nog getroffen door een hersenschudding, stond verrassend op het veld. Daarover zijn nu achteraf de nodige vraagtekens.

San Francisco gaat hun bye in met een 5-3 record, nog altijd beter dan de 3-4 van vorig jaar. Het team haalde running back Christian McCaffrey binnen met een blockbuster trade en won vervolgens de laatste tien wedstrijden van het reguliere seizoen. Er is voor dit jaar één probleem: er loopt niet nog een McCaffrey rond. De verandering zal deze keer van binnenuit moeten komen. QB Purdy gooide in de eerste vijf weken van het seizoen precies nul intercepties. De afgelopen drie wedstrijden vijf. Door het wedstrijdverloop kunnen de 49ers hun rungame niet effectief inzetten en de verdediging geeft veel minder thuis. Zijn we getuige van een gigantische slump of pakken de 49ers de draad op 12 november weer op? Het zou een statement van jewelste zijn op bezoek bij de Jacksonville Jaguars, één van de beste teams in de AFC.

12 uit 13 voor Bellingham

Echt lekker zaten ze niet in El Clasico in het sfeervolle Olympisch Stadion Lluís Companys – een verademing in vergelijking met de toeristische badkuip 18 kilometer verderop. Real Madrid ploeterde zich in eerste instantie door de ontmoeting met aartsrivaal FC Barcelona heen en dat kon maar één ding betekenen: het team moest terugvallen op de individuele klasse van Jude Bellingham. Na 68 minuten plofte de bal voor zijn voeten, toucheerde de 20-jarige voetballer uit West Midlands de bal éénmaal om ‘m onder controle te krijgen, was er nog een aanraking om het schot mogelijk te maken, om daarna het leer op schitterende wijze voorbij Marc-Andre ter Stegen te doen suizen. Dat was zijn 12e goal in 13 wedstrijden en hij werd de eerste speler van Real Madrid die heeft gescoord in zijn eerste LaLiga-wedstrijd, Champions League-debuut en eerste Clasico.

Zelfs de fans van Barcelona zaten ademloos toe te kijken, maar de tweede goal zorgde voor nog meer verwondering. Hij stond precies op de goede plek, op het goede moment, om de bal kalm tussen de benen van Ter Stegen door in het netje te leggen, vierde zijn winnende voor een met stomheid geslagen thuispubliek, en krikte zijn heldenstatus tegelijkertijd nog wat verder op. De ‘Koninklijke’ kende vele helden, meest vers Cristiano Ronaldo, maar zelfs hij had niet de start die Bellingham heeft. Speelde hij groots? Nee. Speelde Real Madrid groots? Nee. Maar echt helden staan op waar een ander faalt.  Ze hebben een door God zelf gegeven geest van onderscheiding. Borussia Dortmund herkende het, Real Madrid betaalde ervoor, Bellingham zelf geeft stromen van zegen terug in overvloed.

Wil jij jouw toestemming voor het tonen van reclames voor weddenschappen intrekken?
Ja, verander instellingen