"Ik kan het niet geloven. Ik ben mijn ploeggenoten zo dankbaar en zo trots", stamelde Vollering, de tranen wegvegend. Eenmaal op het podium weerklonk het volkslied en werden de ogen weer vochtig. Winnen went blijkbaar niet voor de 26-jarige, in Pijnacker opgegroeide renster. "Ik wilde dit zo graag. Hoe vaak krijg je de kans om achter elkaar deze drie wedstrijden te winnen." Bij de vrouwen deed alleen haar ploegleider en trainer Anna van der Breggen dat in 2017 eerder. Bij de mannen voltooiden de Italiaan Davide Rebellin (2004) en de Belg Philippe Gilbert (2011) de 'Ardenner trilogie' eerder.

Vollering noemde het "heel speciaal",dat ze de prestatie van Van der Breggen evenaarde. "We werken intensief samen, al was ze er vandaag niet bij. Maar ze zal zeker hebben gekeken."

Longo Borghini

In de laatste 10 kilometer kwam ze alleen voorop met de Italiaanse Elisa Longo Borghini. "Ik was blij dat Elisa wilde werken, zo bleven we voorop. Op het laatst moesten we gokken. Ik wist dat ik met Marlen (Reusser) nog een ploeggenote achter me had. Dat maakte het voor mij wat makkelijker." Het tempo zakte, beide rensters wachtten zo lang mogelijk met het inzetten van hun sprint tot Longo Borghini op zo'n 200 meter voor de streep versnelde. Vollering passeerde haar moeiteloos en boekte na zeges ook in de Strade Bianche en Dwars door Vlaanderen haar vijfde overwinning van het seizoen.

Ook Longo Borghini was vol lof over haar teamgenoten onder wie de Nederlandse rensters Lucinda Brand en Shirin van Anrooij, die een hoofdrol had bij het terughalen van de eerder ontsnapte Reusser. "Ik zal nog meer aan mijn sprint moeten werken. Voor nu ben ik tevreden met deze tweede plaats", aldus de Italiaanse.